دفعات بازدید: 833

تاریخ انتشار: 1390/11/29 - 17:20

ورزش را ۲۰ بگیر، بقیه اش با من!

برای پدر و مادر نمره ریاضی، دیکته و علوم خیلی مهم تر از نمره ورزش است، اما دانشمندان چیز دیگری می گویند.

در حال حاضر با توجه به آمدن تکنولوژی های جدید کامپیوتری و در نتیجه سرگرم شدن هر چه بیشتر کودکان با این وسایل، فعالیت بدنی کودکان کاهش چشمگیری پیدا کرده است. از سوی دیگر مربیان مدارس نیز نسبت به ورزش و لزوم بازی و تحرک کودکان بی تفاوت شده اند و زنگ ورزش به زنگی برای جبران عقب ماندگی های درسی تبدیل شده است. برخی اوقات هم در برخی مدارس به بهانه اتلاف وقت، زنگ ورزش حذف می شود.

این در حالی است که کودکان برای رشد جسمی و ذهنی به ورزش نیاز دارند و کاهش فعالیت بدنی باعث ایجاد اختلالاتی مانند اضافه وزن و چاقی، بی خوابی، هیجان و استرس، رشد نامتعادل و نامناسب اندام ها، اختلال در دستگاه های بدن و… می شود. براساس آمار سازمان جهانی بهداشت از ۳۰ سال پیش تاکنون به دلیل بی توجهی به اهمیت ورزش و فعالیت بدنی در کودکان میزان اضافه وزن در آن ها ۳ برابر و میزان ابتلای آن ها به دیابت نوع ۲که ناشی از اضافه وزن است ۲برابر شده است.

کودکان ذاتا فعالیت کردن را دوست دارند و تبدیل فعالیت های بدنی به یک عادت برای آن ها نه تنها سرگرم کننده است بلکه سلامت شان را به همراه دارد. برای رشد سالم کودکان باید به فعالیت بدنی آن ها اهمیت دهید. کافی است به تحقیقات مختلفی که در این زمینه انجام شده توجه کنید تا به نقش فعالیت بدنی حتی در بهبود نمرات کودکان پی ببرید.

ورزش سلول عصبی جدید ایجاد می کند

در حالی که فعالیت فیزیکی به عنوان عاملی برای بهبود آمادگی جسمانی کودکان و پایین آوردن خطر ابتلا به چاقی مطرح است، تحقیقات جدید نشان می دهد، همین ورزش و فعالیت فیزیکی می تواند به عملکرد بهتر کودکان در مدرسه نیز کمک کند.

محققان هلندی ۱۴ پژوهش از نقاط مختلف دنیا را که به بررسی رابطه بین فعالیت فیزیکی و عملکرد تحصیلی کودکان مربوط می شد، مطالعه کردند. آن ها به این نتیجه رسیدند که رابطه مثبت معنی داری بین این ۲ مقوله وجود دارد. این تحقیق در مجله پزشکی کودکان و نوجوانان منتشر شده است.

در حالی که آن ها نتوانستند دلیل این که چرا بین این ۲ موضوع رابطه ای وجود دارد بررسی کنند، با استناد به پژوهش های قبلی اعلام کردند که به نظر می رسد فعالیت بدنی منظم باید به عملکرد بهتر مغز مرتبط باشد. تاثیر این فعالیت ها بر مغز می تواند شامل عوامل مختلفی باشد از جمله این که موجب افزایش جریان خون و اکسیژن در مغز شده و همچنین سطوح مواد شیمیایی در مغز بالاتر رفته و همین موجب بهبود خلق و خو می شود و علاوه بر آن، در همان زمان باعث ایجاد سلول های عصبی جدید و انعطاف پذیری محل تماس ۲ عصب می شود.

تحقیقات می گوید ورزش را حذف نکنید

نتایج یکسری پژوهش ها زمانی منتشر شد که بسیاری از سیستم های مدارس به منظور صرفه جویی در هزینه ها درصدد کاهش یا حذف برنامه های ورزشی و تربیت بدنی هستند. پزشکان امیدوار هستند که این یافته های تازه بار دیگر بر ورزش تاکید داشته باشدو مسئولان مدارس را وادار به توجه بیشتر به این مبحث درسی و البته تندرستی کند.

دکتر اندرو ایدزمن از مرکز پزشکی استیون و الکساندرا کوهن اظهار نظر کرد که آنچه ما نمی توانیم به آن ادامه دهیم این است که فعالیت های جسمی را در برنامه کودکان دبستانی کم کنیم، با این گمان که این کار وضعیت آموزشی آن ها را بهبود می دهد. زیرا در واقع این کار ممکن است نتیجه عکس برای ما داشته باشد. مسئولان مدارس فکر می کنند فعالیت های بدنی در مدارس می تواند مخل عملکرد تحصیلی مناسب شود.

علاوه بر آخرین بررسی تحقیقات، پژوهشی که در سال ۲۰۱۰ توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها روی ۵۰ مطالعه انجام شده نشان می دهد؛ بیش از نیمی از آن ها ارتباط مثبت فعالیت بدنی از جمله آموزش های ورزشی، زنگ تفریح و فعالیت های فوق برنامه را با عملکرد درسی بهتر نشان می دهد و در حدود نیمی از بررسی ها هیچ تاثیری را نشان نداد.

با ورزش نمره هایم را ۲۰ می کنم

همکاران گیه ر در دانشگاه کارولینای شمالی تصمیم گرفتند، تحقیقی را در مدارس ابتدایی انجام دهند. آن ها ۴۰ دقیقه فعالیت فیزیکی روزانه را که شامل آموزش در سطوح مختلف بود را در برنامه کودکان گنجاندند.

وقتی نتایج نمرات دانش آموزان اعلام شد بسیاری از آن ها نسبت به ترم قبل عملکرد بهتری داشتند اما حتی اگر ورزش از نظر درسی کمکی به دانش آموزان نکند همچنان مقوله مهمی به حساب می آید.گیه ر می گوید: «ورزش فواید زیادی از جمله کاهش چاقی، دیابت کودکان و بهبود عملکرد قلبی عروقی را به همراه دارد.» در حال حاضر کودکان تمام اوقات فراغت شان را با تکنولوژی های روز و بازی های ویدئویی پر می کنند و مسئله مهم آن است که مغز ما با تکنولوژی ذهنی طراحی نشده است بلکه با فعالیت بدنی طراحی شده و کودکان باید از این توانایی استفاده کنند چون در غیر این صورت آن را از دست می دهند.

روزی یک ساعت ورزش

برخی از تحقیقات نشان می دهد مهارت های تمرکز، حافظه، اعتماد به نفس، عزت نفس و مهارت های کلامی از جمله پیشرفت های ذکر شده در دانش آموزانی است که در مدرسه فعالیت بدنی داشته اند. محققان مرکز پیشگیری و کنترل بیماری ها اعلام کردند کادر مدرسه، مدیران و معلمان می توانند مطمئن باشند که افزایش زمان فعالیت فیزیکی در مدارس نمی تواند تاثیر منفی بر عملکرد درسی کودکان داشته و حتی ممکن است تاثیر مثبتی هم به همراه داشته باشد.

پژوهشگران می گویند، به مطالعه های بیشتری نیاز است تا دریابیم چه میزان ورزش تاثیرهای مثبت بر یادگیری دارد اما توصیه می کنند کودکان و نوجوانان هر روز به مدت یک ساعت یا بیشتر فعالیت های فیزیکی داشته باشند. دکتر دیوید گیه ر، مدیر پزشکی ورزشی در دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی می گوید: «تمرکز بر نمرات دانش آموزان و عملکرد هر چه بهتر آن ها تاثیر دارد، پژوهشگران سعی دارند همه امکانات لازم برای موفقیت تحصیلی دانش آموزان را فراهم کنند در حالی که اگر فعالیت های ذهنی با فعالیت های فیزیکی همراه باشد کودکان می توانند از فواید هر ۲بهره مند شوند.»

ورزش صبحگاهی فراموش نشود

مسئولان مدارس با توجه به چند نکته به راحتی می توانند شرایط مناسبی را برای بازی و فعالیت کودکان و نوجوانان فراهم کنند. یکی از بهترین موقعیت ها برای ورزش و فعالیت بدنی دانش آموزان برنامه صبحگاهی است. این زمان اوج انرژی کودکان است و می تواند آن ها را برای حضور در مدرسه آماده کند. ورزش صبحگاهی در تقویت احساسات، صداقت، آرامش و کاهش فشارهای روانی دانش آموزان نقش بسزایی دارد. با سازماندهی مناسب ورزش صبحگاهی در مدارس، می توان دانش آموزان را با روحیه ای مناسب سرکلاس فرستاد و آن ها را حتی برای لحظات بعد از کلاس، از نظر روحی روانی تقویت کرد. انجام برنامه ریزی درست در زنگ تفریح هم از مقررات دست و پاگیر جلوگیری می کند و هم به آن ها اجازه می دهد فعالیت فیزیکی شان را متوقف نکنند، همچنان که تنوع در انتخاب نوع ورزش دانش آموزان را به ورزش ترغیب می کند.

پدر و مادرها در نقش مشوق ورزشی

والدین نقش بسیار مهمی در آمادگی بدنی و تشویق بچه ها به فعالیت بدنی ایفا می کنند. تحقیقات نشان می دهد شرکت کردن والدین در فعالیت های بدنی می تواند سبب افزایش حضور فرزندان در این فعالیت ها شود. والدین می توانند با دستورالعمل های زیر الگوهای مطلوبی برای فرزندان باشند:

▪ شرکت منظم و مستمر در فعالیت های بدنی.

▪ اختیار دادن به فرزندان شان برای انتخاب ورزشی که به آن علاقه مند هستند.

▪ کمک به درک تفاوت های فرم بدن و میزان توانایی.

▪ کمک به فرزندان شان به منظور توسعه مهارت ها و راهبردها در تطبیق با محیط های گوناگون برای انجام فعالیت بدنی.

▪ درگیر کردن فرزندان شان در فعالیت های درون منزل از قبیل کار در باغچه، شستن ماشین یا تمیز کردن خانه.

▪ پیاده روی در مسافت های کوتاه به جای استفاده از ماشین.

▪ محدود کردن زمان تماشای تلویزیون و سایر کارهای بی تحرک از قبیل بازی های کامپیوتری به کمتر از ۲ ساعت در روز. زمان تماشای تلویزیون را به برنامه هایی که همه اعضای خانواده تمایل به تماشای آن دارند، محدود و با پایان برنامه، تلویزیون را خاموش کنید.

ارسال دیدگاه