كودكان در معرض آسيب هاي ورزشي

كودكان در معرض آسيب هاي ورزشي

به گزارش خبرنگار ورزشي باشگاه خبرنگاران ، امروزه تعداد زيادي از كودكان دوست دارند در فعاليت هاي مختلف ورزشي با انگيزه هايي چون شادي، بازي،حرفه اي شدن و تشويق خانواده و يا همراهي بادوستان شركت مي كنند.

* تفاوت هاي گوناگون بين ورزشكاران كودك با بزرگسالان

تفاوت هاي قلبي عروقي كودكان و بزرگسالان از نظر قلبي و عروقي با هم تفاوت بسيار دارند برون ده قلبي پايين تر و قلب كوچك تر كه در حدود 30 درصد بالغين است حجم ضربه اي پايين تر ، حجم و غلظت خون كمتر ، فشار خون كمتر براي جبران و ضربان قلب بالاتر از مهمترين تفاوت هاي قلبي عروقي كودكان با افراد بالغ است.

* سيستم تنفس

همچنين تعداد تنفس بالاتر، مصرف اكسيژن براي هر كيلوگرم ورزن بدن بيشتر و در نهايت سيستم تنفسي نارس و كوچكتر از تفاوت هاي سيستم تنفس كودكان با افراد بالغ است.

* تفاوت بين كودك و افراد بالغ از نظر سيستم تنظيم دماي بدن

نسبت سطح بدن به توده در كودك بيشتر حس تشنگي نارس، غدد عروق نارس و توليد گرماي بدن بيشتر انتقال گرما به پوست كمتر، سازش با گرما و سرما طولاني تر و احتمال گرما زدگي و سرمازدگي بيشتر در كودكان از مهمترين اين تفاوت هاست.

* توجهات خاص و لازم به كودكان ورزشكار توجهات خاص و لازم به کودکان ورزشکار

از آنجائیکه کودکان آسیب خود را مخفی می کنند و همچنین به علت انعطاف پذیری بسیار بالایی که دارند ممکن است درد کمتری حس کنند و یا احساس درد نداشته باشند والدین و مربیان باید با دقت ویژه ای آنان را زیر نظر داشته باشند.

*آسیبهای کودکان منجر به اقدامات جبران ناپذیر بزرگسالی می شود

آسیبهای کودکان در نقاط مختلف بدن روی می دهد اما گاهی این آسیب ها مشکلات جبران ناپذیری در بزرگسالی به دنبال خواهد داشت.

*آسیبهای صفحه رشد 

10 درصد از آسیبهای کودکان در ناحیه اپی فیز روی می دهد که عوارض خطرناکی همچون کوتاهی قد در قسمت آسیب، زاویه دار شدن نافرم در مفاصل به دنبال دارد و کمترین عوارض آن بالا رفتن شدت آسیب دیدگی در این بلوغ است.

*آسیبهای غضروف مفصلی

این دسته از آسیب ها به تکه تکه شدن و تخریب شدن غضروف در سطح مفصل اطلاق می شود و بیشتر در دهه دوم زندگی و در انتهای ران رخ می دهد با تورم و قفل شدن مفصل همراه است. آسیب های کمر نیز جز دسته آسیب های غضروف مفصلی هستند و والدین باید بسیار جدی بگیرند به خصوص در صورتی که با تب، کاهش وزن، درد شبانه، علائم حسی حرکتی همراه باشد که البته این نوع آسیب در ژیمناستیک شایع است و باعث لغزش مهرها می شود.

*آسیب های شایع در سنین مختلف کودکی

تا سن 4 سالگی شکستگی ترقوه و آسیب در سر و صورت، از 5 تا 14 سالگی آسیب در اندام فوقانی، در بالای 15 سالگی آسیب در اندام تحتانی و در کل کشیدگی عضلات، پیچ خوردگی مفاصل، کوفتگی عضلات و آسیب صفحات رشد از شایع ترین آسیب های کودکان ورزشکار است.

*پیشگیری از آسیب های ورزش

با وجودی که احتمال آسیب دیدگی در ورزش در تمام سنین، غیر قابل پیشگیری است اما با رعایت برخی نکات می توان آسیب دیدگی را در دوران کودکی کم و یا از بین برد.

انجام معاینات پیش از شرکت در ورزش ، گرم کردن بدن در شروع هر جلسه ورزشی، عدم انجام ورزش در هوای سرد و گرم و استفاده از وسایل محافظتی، استفاده از زمین مناسب و گروه بندی کودکان در هنگام مسابقه یا تمرین، تغذیه مناسب و نوشیدن آب کافی طی ورزش و درمان به موقع آسیب دیدگی از جمله راههای کاهش آسیب دیدگی در کودکان است.

*شروع ورزش در کودکان

رهنمودهای مختلفی در مورد زمان شروع و چگونگی شروع ورزش در کودکان موجود است دکتر محمد سالکی از فعالان عرصه پزشکی ورزشی چند پیشنهاد در این خصوص ارائه داده اند: از سنین 2 تا 6 سالگی لازم است که کودکان بیشتر در فعالیتهای شادی آور شرکت کنند و در این سنین توانایی شرکت در ورزش های سازمان یافته مثل فوتبال را ندارند.

همچنین 10-6 سالگی از آنجایی که هنوز هماهنگی لازم بین دست و چشم به وجود نیامده است ، لذا کودک می تواند به طور محدود در ورزش های سازمان یافته همچون ژیمناستیک، شنا، تنیس که برای این سنین مناسب است، شرکت کند.

سنین 12-10 سالگی: در این سنین کودک می تواند حرکات پیچیده و تکنیک و تاکتیک را یاد بگیرد و ورزش های سازمان یافته و برخوردی شرکت کند. ورزش های مثل والیبال، بیسبال و فوتبال و دوچرخه سواری از این قبیل هستند.

توجه به شروع و چگونگی شروع ورزش یکی از مهمترین دلایل در کاهش آسیب دیدگی کودکان است که در این میان والدین باید دقت بسیاری به خرج دهند و به خصوص ورزش های پر برخورد مثل بوکس ، کشتی، هاکی و پاورلیفتینگ را بعد از 15 سالگی به فرزندانشان اجازه فعالیت دهند./مح

گزارش از طیبه خزاعلی