چگونه مربی ورزشکاران تنیس روی میز در سطح جهانی باشیم(مقاله آموزشی)

مقاله از Techenq Wu’ از دانشگاه تایوان و Piren Su’ دانشگاه پکن.

کنگره ۱۱ علمی ورزشی تنیس روی میز: یوکوهامای ژاپن ۲۰۰۹٫

گردآورنده و برگردان: فریبا قوام زده

چگونه مربی ورزشکاران تنیس روی میز در سطح جهانی باشیم.

چکیده:

موفقیت بازیکنان تنیس روی میز در سطح جهانی بسیار به برنامه تربیتی‌ای که مربیانشان آماده می‌کنند مربوط است. اگرچه ورزشکاران ویژگی‌های منحصر به فردی دارند، امّا در این مطالعه ما تجربیات مشترک مربیانشان را در آماده‌سازی آنها جمع‌بندی می‌کنیم. ما مستقیماً به سراغ مربیان و پژوهشگران علم تنیس روی میز چین می‌رویم تا فلسفه و روش آنها را در تبدیل بازیکنان با استعداد به بازیکنان موفق بفهمیم، همچنین عملکرد ورزشکاران در کلاس جهانی را در بالاترین سطح بررسی کنیم.

لغات کلیدی: مربی تنیس روی میز درجه یک، فلسفه مربیگری، تجربه موفق

۱- مقدمه:

در عصر حاضر یک مربی باید مربی‌ای درجه یک با استراتژی مشخص باشد که قادر است روشهای تنیس روی میز را فرا بگیرد و فواید و زیانهای مربیگری خود را آنالیز کند و نسبت به ویژگی‌ها و الگوهای پیشرفت دادن تنیس روی میز آگاهی بالایی داشته باشد. از این طریق یک مربی با استفاده از دانش گذشتگان می‌تواند راه حل‌هایی را در مربیگری ارائه دهد که مناسب قرن حاضر باشد.

یک مربی خوب با ایده‌های خوب از زمان خویش جلوتر خواهد بود و در تاکتیک پیرو سنتهای قدیمی نخواهد بود. او همیشه برای تمرین و تدارکات آماده است و همیشه در برابر وضعیت‌های مختلف عکس‌العمل مناسبی خواهد داشت که ضامن عملکرد عالی در یک مسابقه خواهد بود. این یک مزیت تکنیکی جهت ترویج تکنیک‌های مسابقه خواهد بود که موجب خواهد شد تا ورزشکاران پیشین با نوآوری در روش‌ها و تاکتیک‌های ترتیبی برتری یابند.

هر مربی برجسته‌ای روش خاصی در رسیدن به موفقیت دارد. با مطالعه در نظریات تربیتی بهترین مربیان و فراگیری ویژگی‌های مورد دسترس در تجربیات موفق آنها، زمان و کوشش کمتری را صرف ایجاد و بهبود بازده و تأثیر روش تربیتی خود خواهیم کرد. همانطور که ضرب‌المثل‌ها می‌گویند: پشت هر ورزشکار بزرگی، مربی خوبی قرار دارد. در اینجا فلسفة بهترین مربیان تنیس روی میز چین و پرسنل محقق و پژوهشگر چین لیست می‌شود تا بتواند مرجعی برای ورزشکاران تنیس روی میزی که در سطح جهانی کار می‌کنند باشد.

۲- روش

۲۰ تن از بهترین مربیان تنیس روی میز و پرسنل پژوهشگر و محقق چین، موضوع اصلی تحقیق در این پایان‌نامه هستند که مطابق روش مقایسه روش‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرند.

۳- نتایج

۱-۳- hiang Zhxo Hui

او یکی از نخستین ورزشکاران تنیس روی میز چین و نخستین مربی جام جهانی برای چینی‌ها بود. او تیم ملی تنیس روی میز چین را از یک تیم درجه دوم به یک تیم قدرتمند در سطح جهان تغییر داد. برای رسیدن به تیم‌های اروپایی و برتری بر تیم ژاپن، به ورزشکارانش گفت: «بعضی از خارجی‌ها به دیدة تحقیر به ما نگاه می‌کنند چرا که ما به اندازه کافی قوی نیستیم تا آنها را شکست دهیم. ما باید برای خود احترام کسب کنیم، پس سخت کوشش کنید و برتری یابید. وقتی آنها یک قدم به جلو می‌گذارند ما باید دو قدم یا بیشتر به سمت جلو برویم.» او تمامی روش‌هایی را که بازیکنان خارجی استفاده می‌کردند بررسی کرد و کتابی در مورد روش‌های بازی نوشت و مقالاتی را در مورد هر ورزشکار از ۱۰ تیم برتر تنیس روی میز جهان ارائه داد و ورزشکاران خود را به مطالعه و بحث در مورد این کتاب فرا خواند. او به ورزشکاران خود دستور داد تا تمرینات پایه را آنقدر انجام دهند تا به بررسی بازیکنان بزرگ جهان برسند. با شناخت در علم، جزئیات مفصلی را در مورد برنامه تمرین، عملکرد در مسابقه، روش‌های بازی و اشکالات برای هر ورزشکار تهیه کرد و سعی کرد تا متعاقباً پیشرفت‌هایی را نیز ایجاد کند. او وسواس بود و می‌خواست از دیگران بیاموزد. او یک متفکر بود و با تجربیات مفیدی که از مسابقات فرا گرفت روشهای مؤثری در شوت‌ها و تاکتیک‌هایی نظیر lift straight shot، cross، center shot ، سرعت در مقابل بازی آرام، close against deep ، گیج کردن حریف، کنترل حریف و … را جمع‌بندی کرد.

در نظر او برای اینکه یک بازیکن عالی به سطح بالایی در جهان دست یابد، سه ویژگی مورد نیاز است: ضربات امتیاز آور دقیق و قابل تحسین داشته باشد. در اجرای مهارت‌ها قدرتمند و پایدار باشد. قابلیت تطبیق با انواع مختلف سبکهای بازی را داشته باشد.

۲-۳- hiang You Neng

او بازیکنان بزرگی چون Zhang Xie win ، Win Hui Qing، Zheng Min Zhi، Wang Jun ، Huang Wiang ، Hu Yuan Sheng و Chen Xin Hna را مربیگری کرد. او اصولی را که پایه جهت کسب مهارت برتر هستند را معرفی کرد: شناخت اشتباهات، کار سخت و پیشرفت. همچنین بیشتر شناختن اشتباهات، کار سخت‌تر و پیشرفت بیشتر. در نظر او یک مربی عالی فقط بازیکنانی را که از روش خاصی در بازی پیروی می‌کنند، تربیت نخواهد کرد بلکه می‌تواند به مربیگری ورزشکارانی که تفاوت فاحشی در سبک بازی دارند بپردازد. او معتقد بود که یک مربی باید علاوه بر اینکه همه چیز را به ورزشکار یاد می‌دهد، مطابق با استعدادش به او آموزش دهد در حالی که پیش‌بینی اینکه روزی او مربی خواهد شد را نیز می‌کند.

او تأکید داشت که باید تئوری‌ها را غنی‌ و متعالی کرد و با استفاده از تجارب طولانی، قرار دادن تئوری‌ها در بوته مسابقات جدی، برنامه‌ریزی جهت پرورش در هر سال و جستجوی راههای جدید آنها را جذب کرد. او به بازیکنان جوان هشدار می‌داد که «هرگز به خود مغرور نشوید و افتاده و فروتن باشید.»

۳-۳- Zhuang Ze Dong

در پشت یک پیروزی جهانی، دیدگاه و تربیت شایسته یک مربی قرار دارد. همانطور که ضرب المثل می‌گوید: «قلب نیروی ارتش ژنرال است و قلب ژنرال با استراتژی زنده است.»

او باور داشت که راهنمایی گرفتن از مربیان شایسته بزرگ و رهنمودهای مناسب و درست در مسیرهای تاکتیکی، تمرینهای پرورش دهنده و جهت‌یابی‌های توسعه‌ای هم در نوع تفکر و هم در اجرا می‌تواند ورزشکار را از منحرف شدن و انتخاب راهِ درست کمک کند.

تمرینهای پرورش دهنده او روی مفاهیم سرعت و ایست – سه نوع حرکت شامل گام برداشتن سریع، ایست سریع و بازگشت سریع به وضعیت پیشین، متمرکز بود. او ورزشکارانی را بر می‌گزید که در چشمانشان این حالات را داشتند و توانایی واکنش، تعادل و همچنین انعطاف‌پذیری و چالاکی را نشان می‌دادند. او اعتقاد داشت که یک مربی باید شجاع و نوآور باشد و همچنین بتواند نکات مفید را از انواع مختلف بازی‌های دیگران و همچنین بازی‌ خودش استخراج کند. پرورش ورزشکاران برای بازی تنیس روی میز شامل رنج وسیعی از فیزیک، تکنیک، هوش و تمرینهای روحی و روانی به جای صرفاً فعالیت‌های فیزیکی است. پرورش نیاز به معماری و ساختار ویژه و همچنین روشها، مطالعات و نیروهای مختلف دارد. یک ورزشکار باید در مهارت‌های فیزیکی خود رشد کند و همچنین در شخصیت خود غنی گردد.

۴-۳- Xy Yin Sheng

براساس تاریخچة تنیس روی میز و تجربیات خود که براساس تمریناتش استوار بود ، Xu Yin Sheng سه ویژگی را برای اینکه «چگونه باید یک مربی عالی بود» اظهار داشت: بینش و دید با فراست در مسیر تکامل تنیس روی میز، دریافت درست الهامات خود و نوآوری.

۵-۳- Zhuang Jia Fu

دو نکته کلیدی در فراگیری تنیس روی میز: روشهای فراگیری و آموزش باید مشخص باشد و اختلافات بین روشهای مختلف پرورش باید مشخص باشد.

رهنمودهایی جهت آموزش: آموزش مهارت‌های اولیه باید فعال‌تر باشد. تاکتیک‌های نمره‌آور باید مورد تأکید قرار گیرد. قابلیت وفق‌پذیری با روشهای مختلف بازی باید اصلاح و تکمیل گردد و از تاکتیک‌های مختلفی استفاده گردد.

تفاوت در روشهای آموزش:

برای بازیکنان جوان، تمرینات گام به گام و آموزشهای پایه‌ای مهارت‌های اولیه از اهمیت به سزایی برخوردار است و راه حل‌هایی در سه زمینه یافت گردد:

۱- بالا بردن قابلیت چرخش، قابلیت و واکنش در مسیرهای مختلف و فراگیری الگوهای مرتبط.

۲- ترکیب کردن سرعت و قدرت

۳- هماهنگ کردن گام‌ها و ضربات، مخصوصاً جهت تضمین در گامهای سریع و چابک.

منظور از تربیت برای تیم‌های ملی، پرورش بازیکن به عنوان یک بازیکن درجه یک جهانی است، مخصوصاً در شوت‌های لوپ بال و توانایی حریف شدن در برابر لوپ‌ها.

۱- سعی شود تا کنترل بازی در سه ضربة اول به دست آید.

۲- کنترل بازی در سرعت و زاویه به دست آید.

۳- زمان بازی و ضربه را در برابر لوپ‌ها پیشرفت دهید و روش‌های طولانی را تشخیص دهید و مناطق جهت حمله متقابل را مشخص کنید.

۶-۳- Wu Huan Qun

او یک محقق در انستیتوی علوم ورزشی چین است و با تیم ملی تنیس روی میز همکاری دارد. او راه حل‌هایی را در مقابل مشکلات متعدد در تمرینات پرورش یافته بود: مثل حمله با یک هند پی هولار با سطح مخالف، مطالعه‌ روی بازی‌های دوبل ، ….

او اشاره کرد که در تمرینات تنیس روی میز سه نوع ارتباط باید مورد توجه قرار گیرد:

– ارتباط بین تمرینات اولیه برجسته نمره آور و ….

– ارتباط بین اصول و کاربرد در تمرینات یک نفره، تمرینات جمعی، تمرین با توپهای متعدد و تمرینهای مسابقه‌ای.

– ارتباط بین فاکتورهای بُرد در طول تمرین‌های تاکتیکی

به علاوه، تجربیاتش در تلفیق تمرینات با توپ منفرد و تمرینات مسابقه به صورت زیر جمع‌بندی می‌شود: تمرینات قابل انعطاف برای اهداف مشخص و ثابت. تمرینات روی پاها با تمرینات ضربه‌ای. وقتی در حال تمرین به سمت چپ هستیم، سمت راست را در ذهن مُجسم کنیم. وقتی در تمرینات نزدیک به میز هستیم، نقطة متوسط به میز را در ذهن مجسم کنیم. شانس‌های آزاد کردن قدرت را در هنگام تمرینات با حرکات آرام پیدا کنیم. تمرینات ابزاری مطابق الگوهایی که عموماً در مسابقات دیده می‌شود.

۷-۳- hi Ping Zhi

او در ارائه آموزشها مطابق مشخصات فیزیکی و مهارتهای خصوصیتی هر ورزشکار مهارت داشت. همیشه پیش از مسابقه یک جلسة آماده‌سازی برقرار می‌کرد و بعد از مسابقه بازنگری انجام می‌داد، و از تیم‌های دیگری خوبی‌ها را فرا می‌گرفت تا اشکالات تیم خود را مرتفع کند و ارتقا دهد.

او دوست داشت تا ورزشکاران را تشویق به کسب احترام و شرافت برای کشورشان کند تا مهارت‌های عالی، اراده قوی و شرایط فیزیکی قدرتمند و همچنین اطمینان بیش از حد در غلبه بر حریف داشته باشند.

او به موضوعاتی که در طی تمرین باید مورد توجه قرار گیرد اشاره کرد شامل:

۱- تمرینات آموزشی قابل انعطاف و مداوم

۲- واکنش و تغییر

۳- سه ضربه اول و انجام بررسی طولانی

۴- مهارت‌های اولیه و مهارت‌های معمول

۵- حمله کردن فعال و دفاع فعال

۶- سریع و مهاجم بودن و همچنین پایدار و دقیق بودن

۷- ………

۸- ضربه به یک نقطه مشخص و چند نقطه

۹- شوت‌ها و گام‌ها

۸-۳- Yang Guang Yun

او اهمیت موجود در پرورش تیم استانی Cai Zhen Hua را به صورت زیر بیان نمود: رقابت با تحمل فشار که موجب پرورش ذهنی ورزشکار می‌شود تا بتواند خود را با فشار مسابقات همراه کند. او باید برنده باشد و متناظر با حریفهای گوناگون، روشهای مورد نیاز مختلفی را نیز تخصیص دهد.

۱- بر پرورش جسمانی تأکید می‌شود.

۲- بر روشهای آموزشی خاص برای آموزش سه ضربه نخست، تیم بازی، نقاط فرود توپ و چرخش آن تأکید می‌شود.

۳- بر انواع روشهای آموزشی شامل موارد زیر تأکید شد:

۱- آموزشهای جسمانی

۲- آموزشهایی جهت سه ضربه نخست، ریتم بازی، نقطه فرود توپ و پیچ توپ

۳- روشهای مختلف آموزش شامل: هم تیمی trial horse باشد، مربی trial horse باشد، به دو سمت به نوبت trial horse باشند و بازی یک نفر مقابل دو نفر.

۹-۳- Cai Zhen Hua

او سر مربی‌ای است که بار دیگر تیم مردان چین را پس از افت دهة ۹۰ به قله رسانید. او در تشکیل تیم بیشتر به افزایش قوت قلب و روحیة بازیکنان توجه داشت. یکی از دلایل موفقیت او اعتمادش به تیم مربیگری بود که از مربیان جوان و با انگیزه که صاحب دانش تئوری بالایی بودند تشکیل می‌شد. او شهامت به کارگیری مربیان جدید با استعداد را داشت. او نوآور بود و عقیده داشت که روشها و جریانهای جاری تنیس روی میز در زمان خود قابل فهم هستند. او بین بازیکنان جدید و ورزشکاران مجرب مسابقه می‌گذاشت. آرایش تاکتیکی بازیکن و محل قرارگیری او پشت میز در نظر او اهمیت بالایی داشت. او روش خود را در پرورش بازیکن و مسابقات درون تیمی تغییر داد و به جای آن تجارب بازیکنان جدید را با بازی در مسابقات برون مرزی افزایش داد. انضباط سختی را حاکم کرد و در استراتژی خود پژوهش‌های علمی و نکات دیگری را همراه کرد،در این حال او ۶ سال تیم را در مسابقات جهانی رهبری کرد.

به عقیده او در تیم زنان چین برتری‌های روشنی مشاهده می‌شود که در تیم مردان در بخش تکنیکی کمتر است. اگر چه تیم مردان برتری‌هایی در گرم کردن کافی خود، موقعیت بالا و برتریهای روحی و روانی دارند، او همیشه تشنة فراگیری بود.

۱۰-۳- hu Yuan Sheng

او روی استعداد و پرورش شخصیت ورزشکاران تمرکز کرد. او برای Ding Song بود و روش حملة برشی را که در آن در هنگام حمله امکان حمله و دفاع وجود دارد، به او آموخت. تأکید او بر حمله‌های فورهند بود که پس از تغییر پیچ در بک هند انجام می‌شد همچنین او تأکید بر تمرین سرویس داشت، بالاخص سرویس کوتاه. او تأکید بر کامل کردن تکنیک‌ها و همچنین خودباوری داشت. همچنین به Ding Song کمک کرد تا از طریق دعوت ورزشکاران ارشد مثل Xu Yin Sheng و hi Fu Rong و تلقین الفاظ روحیه بخش و همچنین دعوت حریف‌هایی که Ding Song از مسابقه با آنها می‌ترسید، بر ضعف خود غلبه کند. بدین وسیله، روحیه و توانایی او در تحمل فشار برای مسابقه افزایش یافت و ساختار روحی او برای مسابقات پیشرفت کرد. او عادت داشت تا اگر ورزشکاری عصبی می‌شد او را وادار به لی لی نمودن و جهیدن کند چون به آنها کمک می‌کرد تا آرامش یابند. همچنین به ورزشکاران می‌گفت تا به فکر امتیاز کسب کردن در مسابقه نباشند و تنها به حمله ادامه دهند، سدهای درونی خود را از بین ببرند و از آن، جهت پیروزی استفاده کنند.

۱۱-۳- hi Xiao Dong

او رئیس سابق تیم پژوهش و پرورش در تیم تنیس روی میز مردان چین بود. او اعتقاد داشت که در مسابقات محلی یا بین‌المللی، جواب مناسب به سرویس، به ورزشکاران کمک می‌کند تا در رالی‌های طولانی برتری را از آن خود کنند و در بازی با بازیکنان چینی عملکرد بهتری داشته باشند. او در تیم‌ ملی، به شناختهای مدرنی در تئوری مباحث تکنیکی نظیر گامها، حملات کنشی و حملات در رالی‌های طولانی دست یافت و آنها را ارائه داد. وقتی تکنیک و موضوع جدیدی کشف می‌شد،اغلب ورزشکاران را دعوت می‌کرد تا روی آن موضوع تمرکز کنند و به بحث بپردازند. او هرگز ورزشکاران را وادار نمی‌کرد تا از نظرات او اطاعت کنند، در عوض آنها را ترغیب می‌کرد تا موضوعات جدید را در طول تمرین ناخودآگاه بپذیرند. تأثیر او بر ورزشکارانش، در سرسختی آنها در مقابله با حریفها مشخص است.

۱۲-۳- Xin Xiao

او رئیس سابق تیم پژوهش و پرورش تنیس روی میز زنان چین بود. او اعتقاد داشت که در نوآوری و ارائه روش‌های جدید باید مراحل مشخصی را طی نمود و اینکه اگر تیمی خودش را مقید به روشهای جاری کند، نمی‌تواند به بردن امیدوار باشد. در ۱۹۹۱ م.، او تمام کوشش خود را صرف یافتن راه حل‌هایی برای حل مشکلات تکنیکی مختلفِ حملة بک هند در روش پن هولدر با سطح مخالف راکت کرد که شامل: Back Spin high- lift، left large – angle return در سرویس و Top spin push -and- block با شوت آهسته – که به آن hiu Quo hiang یک شبه افتخار جهانی برای خود به دست آورد- بود.

او دریافت، پیش از اینکه ورزشکاری نقش مربی را ایفا کند باید در طی فراگیری تکنیک‌های جدید، اصول پایه‌ای فرا گرفته شدة او و همچنین مهارتهای کلی او به سطح جهانی رسیده باشد.

۱۳-۳ – Zhang Xie hin

از نظر او در مربیگری ۲۸ نکته مورد نیاز است:

از نظر ویژگی‌های روانی:

۱- ورزشکار باید وفادار به کشورش باشد.

۲- برای والدین و بزرگترانش خلف و شاسته باشد.

۳- نسبت به خدمات عمومی کشورش دلسوز باشد.

۴- در زندگی روزمرة خود بخشنده باشد.

۵- نسبت به دیگران صادق باشد.

۶- نسبت به وظیفه و کار خود صادق باشد.

۷- دنبال سود ناپاک نباشد.

از نظر مدیریت و انضباط:

۱- از اشتباهات و عدم شایستگی خود متألم و متأثر باشد.

۲- در برابر اشتباهات هم تیمی‌های خود صبور و بردبار باشد.

۳- در حل مشکلات بین ورزشکاران دارای نفوذ باشد.

۴- نظرات مختلف ورزشکاران را بفهمد.

۵- در ارائه راه حل‌های لازم، تصمیمات در مسابقات برون مرزی و تصمیماتی که مربوط به مسابقات است درست عمل کند.

از نظر پرورش:

۱- در طول مربیگری جا نزند (ناتوان نشود)

۲- در انجام مراحل تربیت بازیکن، با تأمل و متفکر باشد.

۳- در ایجاد روشهای جدید و نوآوری‌ها، هوشیار باشد.

۴- در برنامه‌ریزی و نقشه‌های تاکتیکی، محتاط و متفکر باشد.

۵- پیش از شروع مسابقه مطمئن و مصمم باشد.

۶- پیش از مسابقه خونسرد باشد.

۷- در مبارزه با رقبای قدرتمند، جسور باشد.

۸- هنگامی که با حریفهای ضعیف بازی می‌کند، مواظب و محتاط باشد.

۹- وقتی از حریف جلو است، جانب احتیاط را فرو نگذارد.

۱۰- وقتی از حریف عقب افتاد، نا امید نشود.

۱۱- در رالی‌های طولانی ثابت قدم باشد و استقامت داشته باشد.

۱۲- در لحظات بحرانی قاطع باشد.

۱۳- در رویارویی با مشکلات بردبار باشد.

۱۴- در هنگام برد، معتدل و فروتن باشد.

۱۵- هنگامی که نزدیک است شکست بخورد، با فکر باز عمل کند.

۱۶- در انجام وظایف خود، عزم خود را جزم کند.

۱۴-۳- Zhou han sun

او بازیکنان خوبی چون Zhang De Ying ، Cao Yan Hua ، Qi Bao Xiang و Tong Fei Ming را تربیت کرد. او معتقد بود که مهترین ویژگی در بازی تنیس روی میز سرسختی است- و اینکه همراه با ادامه تمرینات بازیکن، به عملکرد بهتری خواهد رسید. روشهای آموزشی او شامل موارد زیر بود: اول تمرین بدون راکت که در آن یک حرکت صدها و هزارها بار تکرار می‌شود. دوم تفکر که در آن یک مسابقه سخت تصور می‌شود و فرض می‌شود که حریف استیل مشخصی برای بازی دارد، در حالی که به تاکتیک خاص و اقدام متقابل جهت برد در بازی نیازمند است. او در ایجاد تکنیک‌ها به مرحلة خودآموزی رسیده بود و اعتقاد داشت که راه‌حل‌ها جایی کشف می‌شوند که راهی وجود ندارد و اینکه هر چه شرایط سخت‌تر باشد، پیشرفت نیز بیشتر خواهد بود. او عقیده داشت که ورزشکاران باید هم یادگیری ظاهری داشته باشند و هم یادگیری درونی.

۱۵-۳- Ma Jin Bao

او بیست سال مربی تیم ملی زنان چین بود و در این مدت دریافت که بازیکنان زن ویژگی‌های خاصی دارند مثل: کمبود اعتماد به نفس، قدرت پذیرش کمتر نسبت به مردان نیاز به صرف زمان بیشتر جهت آموزش آنان.

او اعتقاد داشت که یک ورزشکار باید جاه‌طلب باشد و جهت تشویق و بازنگری در عملکرد او اهداف متعالی‌ای باید لحاظ گردد.

مسائل بحرانی و حاد باید درک گردد و به تفصیل توضیح داده شود تا ورزشکار بتواند آنها را بفهمد و درباره آن گفتگو کند. همة کوشش و سعی ورزشکار باید به کار گرفته شود تا از کیفیت آموزش اطمینان حاصل گردد. تاکتیک‌هایی که در شروع بازی نمره‌آور است برای هر ورزشکار باید شناخته شود و اختلاف نظرات بین ورزشکار و مربی باید به خوبی مورد چالش و بررسی قرار گیرد. مربی باید مسئول باشد و وضعیت روحی ورزشکار خود را بفهمد. از این رو باید طوری او را راهنمایی کند که موجب افزایش بازده او گردد. بازیکن شخصاً باید مختصات قوس توپ و زمانی را که باید به توپ ضربه بزند درک کند. براساس اصل جمع نیروها، باید جهت نیروهای وارده به هر قسمت از جسم در جهت حرکت خروجی آن باشد تا بیشترین نیرو به جسم وارد گردد. نیرو باید از طریق مشاهده و مطابق قدرتی که حریف در ضربه زدن به توپ از خود نشان می‌دهد، کنترل و تعیین گردد. ارتباط و هماهنگی بین اعضای بدن بازیکن و نیرو و نقطه‌ای که توپ روی میز او فرود می‌آید باید مورد توجه قرار گیرد. بازیکن باید بداند که کدام قسمت از بدن کِی و چگونه بکار گرفته شود. مثل: انگشتان، مچ‌ها، ساعدها، بازوها، کمر، باسن، ران‌ها، ساق پا یا پای جلو. همچنین به میزان نیرویی که به کار می‌گیرد آگاهی داشته باشد. گفته شده که نیرویی که از انگشتان بیرون می‌آید اثرات زیر را ایجاد می‌کند: در بازگشت توپی که پیچ دارد برای حریف مشکل ایجاد می‌کند، پیچ توپ را به سادگی افزایش می‌دهد، در ضربه زدن به توپ تغییر ناگهانی ایجاد می‌کند و قوس مناسبی را به آسانی تولید می‌کند و غیره.

۱۶-۳- Wang hian Fang

او نخستین مربی خانم Cao Yan Hua بود. او اعتقاد داشت آموزش برای یک ورزشکار نخبه باید سخت‌گیرانه تر باشد و یک ورزشکار نخبه باید تمرینات زیاد و مختلط با ورزشکاران مرد انجام دهد. در طول مسابقه، یک ورزشکار باید زیاد فکر کند و مطابق شرایط واکنش نشان دهد تا توانایی‌ مقابله با انواع شوت‌ها را به دست آورده و به طور ناخودآگاه و کامل، پتانسیل‌های بالقوه خود را بالفعل کند. او به ورزشکاران خود می‌آموخت که هر لحظه از مراحل آموزش خود را مغتنم بشمارند، سعی کنند هر شوتی که می‌زنند، بهترین شوت آنها باشد، پیش از شروع آموزش خود را کاملاً گرم کنند و هرگز زمان زیادی را صرف گرم کردن نکنند. یک مربی باید تمام کوشش خود را به کار گیرد و همة نیرو، تعصب و عشق خود را برای تربیت یک ورزشکار نخبه صرف کند.

۱۷-۳- hiu Guo hiang

او سر مربی تیم ملی مردان چین بود. او با تأکید بر آموزشهای شخصی، به تدریج نسبت مناسبی بین تمرینات روتین (عمومی) و تمرینات شخصی (اختصاصی) ایجاد کرد. راه‌حل‌های مفصلی را در مورد مباحث جدید ارائه می‌داد و در طول مسابقات جلسه می‌گذاشت. او بسیار راجع به انتخاب حریف تمرینی فکر می‌کرد از این رو مسابقاتی مشابه مسابقات واقعی و براساس سیستم ۱۱ امتیازی ترتیب می‌داد تا ظرفیت روحی و ذهنی ورزشکاران را تقویت کند. مسابقات مشابه مسابقات اصلی شامل: Round Robin Rankings، Promotio Tournaments ، Champion ships، Point sprands ، ۶ point & sadden death بودند. در طول مربی‌گری‌اش از ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ برای المپیک Beijing خط مشی‌هایی ایجاد کرد که شامل موارد زیر بودند:

نوآوری در تاکتیک سیستم مسابقه، افزایش نیروی جسمانی و مدیریت محکم و سخت گیرانه.

۱۸-۳- Shi Zhi Hao

او سر مربی تیم ملی زنان چین بود. او اعتقاد داشت که مزیت‌های (برتری‌های) تکنیکی مهم‌تر از حرکاتی است که در کوتاه‌مدت نمره آورند (short – lived scores) و راه مطمئنی وجود دارد تا تکنیک‌های تنیس روی میز بازیکنان زن شبیه مردان شود تا به سطح بالایی در جهان برسد. در طول مربیگری اش از ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ برای بازیهای المپیک Beijing چین ایجاد شد که شامل موارد زیر بود:

آموزش براساس جهت‌گیری شخصی، آموزشهایی جهت رویارویی مناسب با حریف، کنترل مناطق میز، آموزشهای بدیع، آموزشهای جمعی، آموزشهایی جهت ایجاد متانت و آرامش، آموزش تاکتیک‌های اولیه و پایه‌ای. بازنگری‌های آموزشی در طول المپیک شامل موارد زیر بود: تاکتیک‌های جدید، مفاهیم جدید، راه حل‌هایی برای حل اختلافات تحصیلی و سنی بین اعضاء تیم، پیشرفت‌هایی در ارتباطات بین تیم ملی و تیم‌های محلی و افزایش برنامه‌های آموزشی برای افراد ذخیرة با استعداد.

۱۹-۳- Wu Jing Ping

او مربی Ma Lin و Wang Hao است. او اعتقاد داشت که مهم‌ترین دلیل موفقیت او نوآوری در آموزش با چند توپ و برگزار کردن مسابقه به این روش است. این آموزش‌ها با توجه به سطح بازیکن ترتیب داده می‌شود. بازیکنان جوان بیشتر با برنامه چند توپه آموزش داده می‌شوند که موجب افزایش شدت و قدرت آموزش خواهد شد و در عین حال تمرکز آموزش روی ایجاد تاکتیک‌های امتیازآور براساس ویژگی‌های یک ورزشکار می‌باشد.

بازیکنان در سطح بالا بیشتر با برنامه یک توپه که به طور مؤثر شدت و قدرت آموزش را افزایش می‌دهد، آموزش می‌بینند و در عین حال تمرکز آموزش روی تمرینهای تاکتیکی جمعی‌‌ای خواهد بود که ورزشکاران در مسابقات به آن نیاز خواهند داشت.

۲۰-۳- Qin Zhi Qu

او مربی Ma hong و Xu Xin است. او معتقد بود که کلید اساسی در مربیگری، مدیریت فراگیر است. یک مربی باید در پیدا کردن اشکالات یک بازیکن در مسابقات تمرکز کند و به او کمک کند تا راه حل مشکلات را بیابد. همچنین لازم است تا مشکلات در حین تمرین و آموزش برطرف گردد. مربی باید اطلاعات را دربارة حریفهای اصلی و همچنین ورزشکاران جوان و نخبه در تیم‌های جهانی جمع‌آوری کند، سپس تاکتیک‌ها و اشکالاتشان را آنالیز کند. باید به ورزشکار آموزش داده شود تا با اهداف بلندمدت و کوتاه‌مدت که در آینده می‌خواهد به آنها دست یابد آشنا شود، مفهوم عزت و افتخار را درک کند و به اهداف خود در مسابقات، سخت وفادار باشد.

۴- نتیجه:

اگر چه مربیان مختلف دیدگاهها و نظرات خاص خود را دارند، اما این ۲۰ مربی مطرح و پرسنل محقق که در بالا توصیف شدند، یک سری یافته‌های ژرف از قوانینی که موجب پیروزی در مسابقات تنیس روی میز جهانی می‌شوند را بیان کردند. همچنین همة آنها به دوره‌ها و موضوعات جدیدی در پیشرفت ورزشکاران تحت آموزش تنیس روی میز اشاره داشتند (دیدگاه‌هایی که شدیداً مناسب است) (آنها فقط بر پرورش مهارت‌های ورزشکاران، تاکتیک‌ها، شرایط فیزیکی و روانی آنها تأکید نداشتند بلکه تربیت فرضی و پیشرفت پیوسته شخصیت درونی آنها و قدرت خواست و اراده آنها را نیز مورد توجه قرار دادند.) همچنین این افراد حس قوی‌ای دربارة نوآوری را به ما منتقل کردند.