کبیر: به دنبال زندگی منهای بسکتبال هستم

به گزارش خبرنگار ورزشي باشگاه خبرنگاران؛ اعلام خداحافظی کبیر از تیم ملی پیش از اهدای جام به تیم های برتر لیگ، صحنه هایی احساسی را در فینال پیش آورد. اسداله کبیر سرمربی با سابقه بسکتبال ایران در کنار پسرش شاهد خداحافظی وی بود و تمام هم تیمی های سابق و فعلی با در آغوش گرفتن این بازیکن، با هم تیمی چندین ساله شان خداحافظی کردند اما در این میان مصطفی هاشمی سرمربی مهرام که همیشه رابطه بسیار خوبی با شاگردانش داشته و برای 9 سال در زندگی ورزشی کبیر مربی و استاد این بازیکن بود با چند جمله احساسات خود را در مورد خداحافظی شاگردش بیان کرد.

هاشمی گفت: یک مربی با اتفاقات خوب وبد زیادی در دوران مربیگری اش روبرو می شود اما در این میان با بازیکنانی آشنا می شوی که کار با آنها برای یک مربی تجربه بزرگی است. بازیکنی مثل آیدین کبیر که افتخار می کنم برای 9 سال به عنوان شاگرد در تیمم حضور داشته است.

بعد از این صحبتها هم بازیکنان دیگر، آیدین را که با چشمانی اشکبار در میان جمع ایستاده بود بر روی دوش بلند کرده و برای آخرین بار در سالن آزادی دور افتخار زدند.

*نمی خواستم با خاطره بد بروم

کبیر پس از خداحافظی به خبرنگار ما گفت: خوبی خداحافظی در بازی فینال این بود که همه از طریق تلویزیون آخرین بازی ام را دیدند و در یک دیدار زیبا خداحافظی کردم. برایم کیفیت آخرین بازی مهم بود و اتفاقا تمام اطرافیان هم با توجه به بازی ام در فینال تاکید داشتند که هنوز برای خداحافظی زود بود.

وی ادامه داد: من 24 سال در بسکتبال حضور داشته ام و هیچوقت نمی خواستم به جایی برسم که دیگر توانایی بازی خوب را نداشته و با خاطره ای بد بسکتبالم را کنار بگذارم به همین دلیل هم تصمیم به خداحافظی گرفتم. در این میان سلامتی بدنم در 33 سالگی برایم اهمیت دارد. یک یا دو سال دیگر بازی کردن با فشار ، ارزشش را نداشت و امسال بهترین فرصت برای کناره گیری و رسیدن به زندگی شخصی ام بود.

آیدین تاکید کرد: هیچوقت کسی از ورزش مورد علاقه اش خسته نمی شود اما منطق می گوید که تمام ورزشکاران زندگی دیگری هم دارند و تا پایان عمر نمی توان به فکر کار حرفه ای ورزش بود. بنابراین تصمیم گرفتم قبل از دیر شدن، به زندگی آینده ام بپردازم و بیشتر از این هم با توجه به مصدومیتها به سلامتم لطمه نزنم.

*هیچ وقت با ایران خداحافظی نمی کنم

وی با پایان دوران ورزشی اش قصد سفر به آلمان و سکونت در این کشور را دارد و به این ترتیب کناره گیری از بسکتبال با خداحافظی از ایران همزمان شده، اما کبیر می گوید: از یک سال قبل در آلمان ساکن شدم اما هیچوقت با ایران خداحافظی نمی کنم. زندگی کودکی، خانواده، دوستان و تمام متعلقاتم در ایران است. برای آینده ام هم هنوز برنامه ریزی یا نکرده ام اما قطعا در کلاسهای مختلفی شرکت می کنم تا خودم را برای مربیگری یا کار دیگری در بسکتبال محک بزنم.

*دیگر کشش نداشتیم

کاپیتان پتروشیمی در غیاب حامد سهراب نژاد در مورد بازیهای فینال اعتقاد دارد: ما تمام تلاش خود را در دو بازی اول مقابل مهرام انجام دادیم به خصوص بازی دوم که امکان بردنش را داشتیم اما تجربه مهرام در بازیهای سخت بیشتر است و در پایان بازی خیلی بهتر از ما همه چیز را کنترل کرده و نتیجه را به نقع خودشان حفظ کردند.

وی افزود: ما فصل سخت و پر فراز و نشیبی داشتیم. در مراحل نهایی هم با رسیدن به بازی فولاد ماهان دو باخت پشت سر هم دادیم که جبران آن تمام انرژی مان را گرفت. برای فینال هم وقتی در خانه خود تلاش کرده و نتیجه ای نگرفتیم، از نظرفکری هم علاوه بر جسمی خسته شده ودیگر کشش بازی سوم برایمان وجود نداشت.

*برنامه هایم با لیگ طولانی به هم ریخت

اما چه شد که کبیر در نیم فصل تصمیم به بازگشت گرفت؟ وی توضیح می دهد: من مشغول کارهای خود بوده و با یک تیم ناحیه ای در آلمان در حد تفریحی بازی می کردم. در این میان زا سوی باشگاه پتروشیمی پیشنهادی برای برگشتنم شد که با بررسی شرایط دیدم امکان آمدن و کمک به تیم را دارد. امیدوارم با حضورم در تیم کمک هم کرده باشم. اما در ان زمان تصورم بر اتمام لیگ تا پایان سال بود رد حالی که بازیها تا خرداد ماه طول کشید و برنامه هایم را به هم ریخت. البته از شرایط ناراضی نیستم و فصل بدی برایم نبود.

*بسکتبالی ها می دانند که حقم چه بود

آیدین کبیر 6 قهرمانی در لیگ، 5 نایب قهرمانی، 2 مدال آسیایی و چندین قهرمانی غرب آسیا را در کارنامه دارد اما تاکید می کند: متاسفانه بالاترین مقامم با تیم ملی قهرمانی غرب آسیا است و در آخرین دوره بازی ملی ام برای مدت کوتاهی کاپیتانی هم به من داده شد. تنها حسرت دوران بازیگری ام می تواند افتخار حضور در جام جهانی و المپیک باشد که هر بسکتبالیستی آرزوی بودن در آن و همراهی تیم را دارد اما واقعا هیچوقت افسوس نبودنم را نخورده ام چون کسانی که بسکتبال را می فهمند به خوبی از این خبر دارند که من هم توانایی قرار گرفتن در آن تیم را داشتم اما به خاطر برخی مسائل این اتفاق نیفتاد.

وی ادامه داد: همین که بسکتبالی ها این را می فهمند و در موردش با من حرف می زنند برایم کافی است. به هر حال برخی دوره های ورزشی وجود دارد که به شانس و اقبال افراد بستگی دارند و دوران ورزشی من هم اینگونه سپری شد اما ناراحت آن نیستم چون زندگی ورزشی خوبی داشتم.

*همه به من احترام می گذاشتند

بازیکن اسبق تیم ملی بسکتبال با تشکر از اعضای خانواه و همسرش به خاطر حمایت از خود گفت: خانواده من در تما م شرایط خوشحالی و ناراحتی کنارم بودند و به جز آن از تمام کسانی که در دوره بسکتبالم با انها کار کردم تشکر می کنم اما به طور ویژه قدردان حمایتهای مصطفی هاشمی به خصوص پس از دوران آسیب دیدگی ام هستم که همیشه حامی من بود. دوستان بسکتبالی ام نیز همیشه با احترام با من برخورد کرده اند و به این خاطر از صمیم قبل از آنها تشکر کرده و با همه خداحافظی می کنم.